zondag 31 mei 2009
ambassadeur
The newly-appointed Serbian ambassador to The Netherlands, Čedomir Radojković, is aware his task will not be easy at all. The Netherlands is the country which, at this moment, is obstructing Serbia’s EU integrations most, by insisting on the arrest and the extradition of the remaining Hague indictees and a positive report of Chief Prosecutor Serge Brammertz on official Belgrade’s cooperation. However, economic cooperation between the two countries is on the rise and there is mutual interest in its further promotion. The new ambassador has had talks with 45 business delegations and visited several firms interested in cooperation with The Netherlands. The land of tulips and windmills is also the seat of most international courts, such as the Hague Tribunal and the International Court of Justice, which is to provide its opinion on legality of the self-proclamation of independence of Kosovo in the territory of the southern Serbian province. The ambassador also stated as one of his priorities the establishment of good contacts with all the politically relevant factors in that country, primarily at the governmental and ministerial levels, and parliamentary cooperation. What is also very important is cooperation with media, which can lead to the change of Serbia’s image in the Dutch public. It is also necessary to extend legal assistance to Serbian citizens tried at the Hague Tribunal and to work on the further expansion of cultural ties, he said.
zaterdag 30 mei 2009
radio
vrijdag 29 mei 2009
tevreden
Een groepje hoofdredacteuren van Servische media is momenteel op bezoek in Washington en daar hebben ze van iemand van het State Department te horen gekregen dat de Amerikanen tevreden zijn over Servië's samenwerking met het Joegoslavië Tribunaal. Hillary Clinton denkt daar klaarblijkelijk ook zo over en dat zal ze de wereld maandag, als Maxime tweede pinksterdag viert, officieel laten weten. Zeggen de Servische media tenminste.
De strategieverandering in Washington is opmerkelijk. Toen Joe Biden hier kort geleden op bezoek was, sprak hij ook al zulke vriendelijke woorden en noemde hij de plicht van Servië om ook de laatste van oorlogsmisdaden verdachte Serviërs ergens in een bijzin. Hij toonde zich warm voorstander van Servië's lidmaatschap van de Europese Unie.
Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken. Washington gaat natuurlijk niet over het EU-lidmaatschap van welk land dan ook, maar de Amerikanen hebben overal een dikke vinger in de pap, ook in Brussel, ook in Den Haag. Ogenschijnlijk houdt het Nederlandse ministerie van buitenlandse zaken de poot stijf. "(...) zoals we tot nu toe altijd hebben gezegd, vereist het ontdooien van het Stabilisatie- en Associatieverdrag (= het voorportaal van het lidmaatschap) de volledige samenwerking met het Joegoslavië Tribnaal en het beste bewijs daarvan is de arrestatie van Ratko Mladić," zegt woordvoerder Bart Rijs op B92.
Zoek ik er nou te veel achter of zie ik hier toch een kleine wijziging in de formulering? Het was toch altijd een knetterharde voorwaarde dat Mladić en Hadžić zouden worden uitgeleverd? En nu zou dat "het beste bewijs" van volledige samenwerking zijn. Er kan dus kennelijk ook ander bewijs zijn. Daar zit ruimte... Als ik me niet vergis... Of vergis ik me... Misschien zit ik hier al te lang, misschien moet ik iets anders gaan doen. Vissen of zo.
donderdag 28 mei 2009
strepenmania
woensdag 27 mei 2009
opluchting
Ik heb ook maar via de media vernomen van de "onacceptabele methodes", schrijft hij nu in een brief, die "wij schokkend" vinden. Artemije heeft een plaatsvervanger aangesteld en doet een beroep op de wereldlijke autoriteiten om de boel in de gaten te houden.
Opmerkelijk genoeg heeft een groep van ouders en (ex-)patiënten de bisschop gevraagd om priester Peranović juist door te laten gaan. Voor hen was hij de "enige hoop". Dat zegt alles over de rest van de opvangcentra in Servië.
dinsdag 26 mei 2009
klootzakken
Hé verrek, als dat Dirk-Jan Visser(Nederlandse fotograaf) niet is met een grappig plastic cameraatje waar de lensdop nog op zit:
En zo klonk het allemaal:
tentoonstelling
In Dom Omladine (het Huis van de Jeugd) is momenteel de World Press Photo-tentoonstelling, de meest prestigieuze wesdtrijd voor fotojournalisten ter wereld, te zien. Een hele prestatie, want steden in de hele wereld staan ieder jaar in de rij om die expositie als eerste na Amsterdam binnen te halen. Prachtige foto's, daar niet van, maar wat bij binnenkomst in het gebouw vooral opviel is een nagebouwde kamer van een punker.
parkeren
zaterdag 23 mei 2009
vrijdag 22 mei 2009
behandeling
donderdag 21 mei 2009
granaat
en het parkje was vol
en dus was er weer iets aan de hand in Belgrado. Een man was met twee handgranaten op zak het gebouw van de presidentiële administratie binnengelopen en dreigde daar de boel (inclusief zichzelf) op te blazen. Geen terrorist, voor zover we nu weten, maar, volgens onofficiële bronnen, een 57-jarige inwoner van Valjevo met allerlei problemen met onroerend goed en rechtszaken. Vorig jaar was hij al eens een tijdlang in hongerstaking geweest, hij had de president bestookt met boze e-mails en hij had de halve wereld vandaag per mails laten weten dat hij er een einde aan zou maken. De president zelf was er niet, maar is er inmiddels wel, evenals minister van defensie Šutanovac. As we speak is de politie nog steeds met de man in onderhandeling. Naar verluidt heeft hij een granaat waar de veiligheidspin al uit is in zijn hand. Ik heb een paar uur bij het gebouw staan wachten om te zien wat er zou gebeuren. Maar behalve dat er een politiebusje werd voorgereden (en iedereen toen dacht: nu is het voorbij)
en er een zwaar ingepakte politieman iets onduidelijks het gebouw in droeg,
gebeurde er niets. Ik houd jullie op de hoogte.
Update: De man is kort voor vijf uur ontwapend, gearresteerd en afgevoerd, melden de Servische media.
woensdag 20 mei 2009
nazi
baltsgedrag
En nu we het toch over pikanterieën hebben... Biden zou de wens te kennen hebben gegeven om morgen, als hij in Kosovo is, op bezoek te gaan in het (orthodoxe) klooster Visoki Dečani. De bisschop die over dat gebied gaat, de notoire Artemije (trouwe lezers herinneren zich die naam), wilde daar echter niet van horen en liet de vice-president weten dat hij niet welkom is. De synode van de Servisch-orthodoxe kerk heeft nu in een verklaring laten weten dat Artemije zijn kop moet houden en dat hij de voor orthodoxe religieuzen heilige plicht van gastvrijheid moet vervullen. Eigen schuld, dikke bult. Had hij mij een paar maanden geleden maar niet moeten weigeren.
dinsdag 19 mei 2009
protest
vertrouweling van Vojislav Kostunica, die zelf in geen velden of wegen te bekennen was. Maar dat was ook weer niet zo heel gek. De organisatoren hadden het een goed idee gevonden om hun protest vol in de brandende zon te laten horen. En dat om twaalf uur. Zweet, puf, dat was niet zo slim.
hiernamaals
On Wednesday, May 20: The Vice President will travel to Belgrade, Serbia. He will meet with the Serbian President Boris Tadic; attend a Plenary Session of the Serbian Parliament; meet with the Prime Minister of Serbia Zoran Dindic; meet with the Defense Minister Dragan Sutanovac; and attend a dinner hosted by President Tadic.
Dat is toch knap. Voor zover ik me herinner, werd Djindjic op 12 maart 2003 doodgeschoten. Ik ben zelfs op zijn begrafenis geweest. Zal Biden hem morgen weer tevoorschijn toveren, zullen ze hem stiekum achter de hand hebben gehouden voor het geval Servie er in Amerikaanse ogen een puinhoop van maakt? Je weet het maar nooit. En als dat zo is, dan is Milosevic misschien ook helemaal niet overleden en verschuilt Tito zich wellicht nog ergens in een achterkamertje van het Witte Huis... Spannende tijden.
maandag 18 mei 2009
snoepreisjes
zondag 17 mei 2009
niet leuk
Artsen en verplegend personeel weigerden haar op te nemen. Mijn vriend en zijn oude moeder moesten zelf maar voor haar zorgen, zeiden ze. Dat kunnen we niet meer, zei mijn vriend. Dat is jullie probleem, zeiden de artsen en de verpleegkundigen. Dan moet ze hier maar doodgaan, zei mijn vriend en hij liet zijn zus ter plekke op de grond vallen. Toen hij aanstalten maakte om te vertrekken, was er ineens wel plaats in het ziekenhuis. De artsen en verpleegkundigen hadden geen zin in een groot schandaal, denk ik. Eigenlijk had mijn vriend moeten betalen, een paar honderd euro of zo, maar dat heeft hij niet.
De zus van mijn vriend is nu weer thuis. In het ziekenhuis heeft ze een paar dagen methadon gekregen en heroineblokkers. Ze is weer wat aangekomen en is, voor zolang het duurt, vol overgave aan het afkicken. Dat kan niet in een kliniek, want er is maar een afkickkliniek in Servie en die is altijd vol. Er zijn hier heel veel junkies. "Ga maar eens naar het schoolplein van een gemiddelde school en je hebt de kliniek vol," zei mijn vriend. Ik wist niet dat het zo erg was. De zus van mijn vriend zou naar een prive-kliniek kunnen, maar daar hebben hij en zijn moeder het geld niet voor.
De kans dat het weer mis gaat is heel groot. De zus van mijn vriend woont bij haar moeder in de buurt waar ze is opgegroeid, waar ze aan de heroine is geraakt, waar ze is gaan dealen om haar verslaving te kunnen betalen. Zodra ze naar buiten gaat, hangt er weer een spuit in haar arm. Ben ik bang.
Maar er zijn nog meer problemen. De zus van mijn vriend heeft schulden bij andere dealers en die laten het er niet bij zitten. De moeder van mijn vriend heeft ook schulden; bij winkels, bij het electriciteitsbedrijf, bij familie, bij vrienden. Ze heeft het geld niet om ze af te betalen. Waarschijnlijk zullen ze hun appartement moeten verkopen.
Zo ik in de positie was, zou ik een J'accuse schrijven. Ik zou de gezondheidszorg in Servie aanklagen. Niet omdat die weinig geld heeft te besteden, maar omdat het in ziekenhuizen en klinieken barst van de corruptie. Ik zou de staat Servie aanklagen. Niet omdat die weinig geld heeft te besteden, maar omdat die de meest kwetsbaren in de kou laat staan. Ik zou het hele systeem aanklagen, omdat mensen zonder geld in de stront kunnen zakken. Letterlijk.
zaterdag 16 mei 2009
jubileum 2
7 en 8. (de buiken van) Zaharije (landbouwspecialist) en Veran.
Op een gegeven moment is zo'n feestje afgelopen en dan moet je weg. Dan rijd je door donker Belgrado,
kom je een hond of twee met rare glimogen tegen,
en beland je met Aleksandra, Miloš en Goran (radiomaker) in een kafana, waar anders...